O Τάκης...

Δεν ξέρω πως και γιατί...αλλά τις τελευταίες μέρες,νιώθωντας πως η ζωή δεν προχωράει αναμνήσεις ξυπνούν στο μυαλό μου...

Όταν πήγαινα στην τότε νέα μου φιλη,τη γεωργία,περνούσα απ'το κλειστό γυμναστήριο...έξω τ'αγόρια έπαιζαν μπάλα...
Ένα απ'αυτα έτρεχε να κρυφτεί...
Ήταν ο Τάκης...
Κάθε φορά που μ'έβλεπε κρυβόταν...
Και άλλοτε με ακολουθούσε όταν ήταν να γυρίσω σπίτι...

Θύμωνα πολύ μαζί του...αν ήθελε μπορούσαμε να μιλήσουμε...μια μέρα τον φώναξε ο αδερφός της γεωργίας σπίτι τους και μιλούσαμε λίγο...κάναμε πλάκα...αλλάξαμε νούμερα...αλλά δεν ασχολούμουν μαζί του...
Δεν ήταν πολύ όμορφος...αλλά ούτε εγώ ήμουν τότε...
Θυμάμαι αυτό που με χαλούσε ήταν το χώρισμα στα δόντια του...
Λίγες βδομάδες εξαφανίστηκε...κι έμαθα ότι φόρεσε σίδερακια για να τα έφτιαχνε...!!!
Τελικά τα έβγαλε,αλλά είχε ήδη φτιάξει...

Ο αδερφός της γεωργίας έλεγε πως αυτό το παιδί με ήθελε...
Εγώ όμως δεν τον ήθελα...γιατί ήμουν ερωτευμένη με άλλον...
Παρολ'αυτα...τον χρησιμοποίησα...!!
Για να έκανα τον άλλο να ζηλέψει...
Κι όταν τα κατάφερα τον άφησα...
Ο τάκης ερχόταν κάθε μέρα στο σχολασμα να με δει...
Τον γνώρισα στον αδερφό μου...
Μου'πε πως αυτό το παιδί πραγματικά με ήθελε...
Αλλά ποτέ δεν τον εκτίμησα...
Ποτέ δεν τον ερωτεύτηκα...
Άλλοτε τα έφτιαχνα ξανά μαζί του για τον εγωισμό μου...όταν μάθαινα πως τά'χε με άλλη...
Κι ύστερα χανόμουν πάλι...

Τρεις φορές πρέπει να τά'χαμε φτιάξει μέσα σε τρία-τέσσερα χρόνια...και για λιγότερο από βδομάδα κάθε φορά...
Τον συμπαθούσα,αλλά πότε δεν τον είδα παραπάνω από φιλικα...Τελευταία φορά πριν ένα χρόνο προσπάθησε πάλι να με πλησιάσει,βλέποντας όμως ότι δε με έβλεπε φιλικα τότε αποφάσισα να ξεκόψω τελείως...

Μερικές φορές σκέφτομαι...πως για όσο πληγωνόμαι πληρώνω αυτα που έκανα σ'αυτό το παιδί...Αλλά προτίμησα από τότε να πληγωνόμαι παρά να πληγώσω ξανά άλλον...
Κάποιες φορές νιώθω πως είναι ο μοναδικός που με θέλησε πραγματικά γι αυτό που είμαι...με γνώρισε άσχημη...και συνέχισε να με θέλει και μετά την αλλαγή μου...
Εχω σκεφτεί άσχημα κατά καιρούς,λέγοντας πως με ήθελε μόνο για να εξασφαλίσει τον εαυτό του...επειδή είχα αλλάξει...όχι ότι με ήθελε ακόμα πραγματικά...
Αλλά όσο περνάει ο καιρός νομίζω πως μόνο αυτός με ήθελε αληθινα...
Κρίμα που 'ταν το λάθος πρόσωπο...
Ποτέ δε θα μπορούσα ν'ανταποκριθώ...
Ευχόμουν πως θά'χε ξεχάσει πλέον...τα εφηβικά αισθήματα που'χε για μένα...
Έλαβα όμως ένα μύνημα πριν λίγους μήνες...
Το αγνόησα...
Δε θα κάνω άλλο κακό πια...